بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است. اولین علائم این بیماری مشکلات حرکتی است. حرکات روان و هماهنگ عضلات بدن توسط دوپامین که ماده ای در مغز است امکان پذیر می شود.
افراد در این مرحله به ویلچر نیاز دارند و اغلب نمی توانند بدون افتادن به تنهایی بایستند. برای جلوگیری از سقوط به کمک شبانه روزی نیاز است.
بسیاری مشکوک به بودن در معرض سموم و آفت کش ها هستند و مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ ماده واحدی را نمی توان به طور قابل اعتمادی به پارکینسون مرتبط کرد.
چهار راه پاسداران، خیابان دولت، چهار راه کاوه، ساختمان پزشکان جام جم، بالای داروخانه شبانه روزی مقدم، طبقه اول، واحد ۵
علائم ممکن است در دو طرف بدن ظاهر شوند. تغییرات در وضعیت ، راه رفتن و حالات صورت ممکن است بیشتر محسوس شوند.
پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.
استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است. گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.
کاردرمانی در منزل با این هدف صورت می‌گیرد که بیمار قادر باشد تمامی کارهای شخصی روزمره ی خود را به تنهایی انجام دهد.
البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو می‌توان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.
جنسیت : تحقیقات نشان دهنده ابتلای بیشتر مردها به بیماری پارکینسون نسبت به خانم ها می باشد زیرا هورمون های استروژنی که در بدن زنان موجود است از سلول های عصبی آن ها محافظت می کند.
درمان مناسب داروی بیماری پارکینسون در جدول پیش آگهی را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.
با بروز پارکینسون در بدن، آنتی اکسیدان‌ها از تعادل خارج می‌شوند و رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می‌شوند. اما با استفاده از برخی از مواد غذایی می‌توان آنها را کنترل کرد که عبارتند از:
به خاطر داشته باشید که همه افراد تا شدیدترین مراحل پارکینسون پیشرفت نمی کنند. این بیماری می تواند در بین افراد بسیار متفاوت باشد.
از بیمار مبتلا به پارکینسون می خواهد دست خود را در حالی که به طور ریلکس نشسته ، شل کند تا به این ترتیب در صورت وجود لرزش در دست بیمار حتی در حین استراحت ، متوجه آن گردد.